Annem'e...

   

     Mis kokulu, güzel gülüşlü, pamuk kalpli annem... Böyle güldüğün fotoğraflarda o kadar ölümsüz duruyorsun ki; sanki karşımdasın ve "bi kahve yap da içelim kız" demişsin gibi.

    Sana dair kelimeler, hem boğazımda hem de kalemimde düğümleniveriyor canım annem. Tam altı yıldır içimdeki sessiz hıçkırıklarda kayboluyorum böyle işte. 

    Anlatacak ne çok şey var oysa; Damla var her şeyden önemlisi, Sevim Damla... Görebilseydin, ömrüne ömür bile katabilirdi biliyor musun? 

    Acaba diyorum, kim bilir, belki de sen bizi yukarıdan bir yerlerden..?

    Bilemiyorum, öyle de olsa ne farkeder, bu sana olan özlemimi değiştirmez ki, gittiğinden beri boğazıma yapışan düğümü çözemez ki... 

    Susuyorum, her zamanki gibi...hep susuyorum ve sadece seni sessizce özlüyorum, hem de çok...

(annemsiz 6.yıl)

Annem'e

Canımın canı, güzel annem...

Üç yıl, canımdan can kopup da gideli tam üç yıl oldu.

Özlemin, yokluğun, hâlâ çok can yakıyor ve sanırım bu durum sana kavuşana dek devam edecek.

Yemek yaptığın tencereler, her gün özenle dizdiğin koltuklarındaki yastıklar bile duruyor. Ama sen yoksun.  Benim de aslında söyleyecek fazla sözüm yok. Seni çok özledim hepsi bu...

Kızım'a

Canım kızım, minik Damlammm!

Nasıl beceriyorsun bilmiyorum, o küçücük bedeninle koskoca dünyayı durdurabilmeyi ve beni bu kadar mutlu etmeyi?

Kalbimi yere göğe sığdıramaz hale getirip,  o kurabiye suratınla ve o içimi eriten "annnnii" diye seslenişinle tüm bunları nasıl başarıyorsun söyle bana mis kokulum?

Ne desem, nasıl anlatsam ki...? Tarifsiz...

Sen tanrının bana verdiği en güzel hediye; iyi ki, iyi ki ama iyi ki senin annenim ben... İnan bana, hayatım boyunca ben de bu cümleyi senden duymak için çabalayacağım hep.

Seni çok seviyorum pamuk kızım, anneler günümüz kutlu olsun!

Annem'e

Yokluğun, tarifsiz bir yara olarak kaldı bende. Özlemin, dünyadaki hiçbir şeyle yerinin dolmayacığını bilmek kadar can yakıcı hâlâ.

Kokun, sesin, ellerin ve şevkâtin... O kadar hasretim ki bunlara... Bir gün kavuşur muyum, bilmiyorum. Sorgulamıyorum da artık.

Sessizce kabullendim galiba bu durumu ama özlemek hiç bitmiyor, hiç... Özlemek var ya özlemek... Özlemek özlemek olalı hiç bu kadar çoğalmamıştı belki de.

Her gün, her Allah'ın günü aklımdasın. Sabah kalkıp da gece uyuyana kadar. Hatta bazen uyurken.

Bugün de tabi...

Hiçbir sene atlamadım biliyorsun;

Anneler günün kutlu olsun güzel annem!

Bugün Bayram

Bugün 37 yaşımda, bir bayram sabahında tesadüfen rastlayıp dinlediğim bu şarkı beni hüngür hüngür ağlattı.

İçinde barındırdığı hüzünden mi, bugüne kadar bu şarkıyı anlamadan dinlemiş olduğum için mi bilmiyorum ama oturdum ve hüngür hüngür ağladım.

Her bayram sabahı annemi öperken neşeli bir şekilde nakaratını söylediğim bu şarkıyı bugün ilk defa söyleyemedim. Boğazım düğümlendi... Sadece hüngür hüngür dinledim.

"Sen gittin gideli
  İçimde öyle bir sızı var ki
  Yalnız sen anlarsın
  Sen şimdi uzakta
  Cennette meleklerle
  Bizi düşler ağlarsın

  Bugün bayram
  Erken kalkın çocuklar
  Giyelim en güzel giysileri
  Elimizde taze kır çiçekleri
  Üzmeyelim bugün annemizi

  Sen yaz geceleri
  Yıldızlar içinden ara sıra
  Bize göz kırparsın
  Sen soğuk günlerde
  Kalbimi ısıtan en sıcak anımsın

  Bugün bayram
  Erken kalkın çocuklar
  Giyelim en güzel giysileri
  Elimizde taze kır çiçekleri
  Üzmeyelim bugün annemizi

  Bugün bayram
  Çabuk olun çocuklar
  Annemiz bugün bizi bekler
  Bayramlarda hüzünlenir melekler
  Gönül alır bu güzel çiçekler"

(Herkese iyi bayramlar  ve sakın üzmeyin annenizi)