Bitti

Siz hiç karnınızda kelebeklerin can çekiştiğini hissettiniz mi?
Hani ilk palazlandığında,
Uçmaya çalışırken sizi mutluluktan yere göğe sığdıramayan kelebekler var ya
Evet, işte onlar!

Meğer; ölümleri de aynı yerde, aynı noktada oluyormuş onların, ne garip!
Kalple karın arası bir yerde
Hangi cehennemse artık, aynı yer ve aynı noktada işte!
Doğdukları yerde yani
Yine orada can çekişip ölüyorlarmış

Kelimeler belki yeterli değil o acıyı anlatmaya ama, bir düşün;
Aynı anda hem yakıyor, hem boğuyor hem de acıtıyor
Ne dayanılmaz değil mi?

Yutkunmamı engelleyen, boğazıma oturan koca bir düğüm,
Sellere karışmak için ufacık bir hareket bekleyen, gözümde emanet duran gözyaşlarım
"Ağlamayacağım işte" diyerek kendimle savaşmam
Bunların hepsi o aptal kelebekler yüzünden

Oysa onların varlığını ilk hissettiğimde ne kadar mutlu olmuştum
Havalara uçuran hislerdi yaşattıkları
Evet, yine aynı yerde
Kalple karın arası bir yer var dedim ya,
İşte tam da orada uçuşuyorlardı yine
Onlarla birlikte ben de uçuşuyordum sanki

Cennetin en zirvesinden cehennemin dibine düşmek gibi
Bunları yaşayacağımı bilsem alır mıydım hiç onları içeri?

Ama artık çok geç...
Uçtu,
Yaktı,
Geçti...

O kelebeklerin uçuştuğu yerde kalan koskoca sancılı bir boşluk var şimdi
Yani bitti...