Damla'nın Notları (11.Ay)

(07.07.2018 - 06.08.2018)

 Merhaba sevgili dostlar, öyle-böyle 10 aylık maceramı daha önce sizlerle paylaşmıştım, uzuuuun bir aradan sonra nihayet 11. ayımı da size aktarıp ve doğum günü postuyla da güzel bir final yapmak istiyorum hayırlısıyla.

Bu yazı işleri bana göre değil anladığım kadarıyla. Bir kere, okuma yazma bilmiyorum ben, bu yüzden çok saçma zaten. Annem çalışmaya başladığı için benim yazılarıma vakit ayıramıyor, bu yüzden okuma yazma öğrenene kadar ara vermek durumundayım.

Neyse, ne diyorduk? Şu an 15 aylığım ama varsayalım ki 11. ayımdaymışım tamam mı?

Hafızamı ve arşivi zorladığımda bulduğum 11 aylık  kayıtlarımı sizle hemen paylaşmak istiyorum;

11.ayım tatil ve doğum günü hazırlıklarıyla geçti diyebilirim. Doğum günümü ilk başta Nilüfer teyzem'in Sincap evler'deki yazlığında yapmaya karar vermişlerdi. Bir pazar günü, oraya "acaba nasıl olur ?" diye bakmaya gitmiştik.  Bu fotoyu işte orada çekmişlerdi. Gülümsediğime bakmayın, şu çimlerden pek hoşlanmadım aslında.

Vee doğum günü hazırlıklarına küçük bir mola. İşte, çekirdek ailemle tatile gidişimiz. 

Tatilde Kuşadası Güzel Çamlı'ya gittik. 1 hafta orada kaldık. Oradayken bir gün Şirince'ye başka bir gün de Bodrum'a da gittik. 

 Ümit amcamlar da bizle birlikteydi. Madem günlük tutuyoruz onu da buraya kaydedelim; Ümit amcam ile Şeyda ablam da bir bebek bekliyorlarmış.

 Güzelçamlı'nın denizi çok güzeldi. Hayatımda girdiğim en güzel denizdi :)

 Ay vallahi çok iyi geldi şekerim,

 Bu da Bodrum'da...

 Hey dostum bodrum'da mıyım ben şimdi?

 Canım ailemle

 Bu da Güzelçamlı'da tatlı komşumuz Nesli... Kendisi beni çok sevdi. Tabi ben de onu.

Tatil çok güzelmiş...

 Evimize döndüğümüzde annemin beni zaptetmesi için bulduğu çözüm. (Bu arada, artık emekleyebiliyorum. :)

 Ve doğum günü hazırlıklarına kaldığımız yerden devam. Annemin hazırladığı magnetler...

Annem konsepti sıcak hava balonu olarak belirlemişti ve konsepte uygun olarak beni uçan balonlar bağlanmış bir sepetin içine koyup fotoğrafımı çekmek istedi. Bu fotoğrafımı doğum günümde koyacağı anı panosunda kullanacakmış.

Sırf bu fotoyu çekmek için yollara düşüp ilk bulduğumuz yeşil bir alana yayıldık.

Recep amca ve Sevda teyzeler de bizimleydi.

 "Ben daha yeni yeni sıralamaya başlamış, ayaklarımın üstünde zor duruyorken bu kadar eziyet niye?" diye düşünüyordum.

 Aslında eğlenceli tarafı da vardı.

 Evet evet zaman zaman çok eğlendim.

İşte, annemin hayalini kurduğu foto... Bu balonlar beni uçurmaz di mi?

Sonradan Aslı halam da bize katılmıştı.

Canım annem beni sarmalarken...

Canım ailem...

İşte böyle, artık benim de "1" yaşım var...

Doğum günü partimi anlattığım son postumda görüşmek üzere, bayssss!...