(06.05.2018 - 05.06.2018)
Merhaba, ben şu anda aslında yaşımı bitirdim. Ama annemin vakitsizliği yüzünden sizinle düzenli olarak buluşamıyorum maalesef. Malum araya tatil, doğum günü falan girdi ve annemin telaşı bu sebeplerle birazcık arttı ve bloga da vakit ayıramadı normal olarak.
Zaten annemin bu vakit sorunu oldum olası hep var; bir de tutturmuş ki "çalışacağım" diye sormayın. Neyse dedikoduyu bırakayım da 9. ay maceralarımı anlatmaya başlayım bir an önce, sırada daha 10 ve 11. aylar var.
Gördüğünüz gibi kıkır kıkır büyümeye devam ediyorum...
Fotoğraflardan anladığım kadarıyla, 9 aylıkken Aysel anneannem'lere gitmişiz orada da Asya ablamla oynamaya çalışmışız. Oynamaya çalışmışız diyorum çünkü fotoğraftan da anlaşılacağı gibi Asya ablamla bir iletişim problemi yaşıyoruz, e ben pek laftan anlamadığımdan dolayı Asya ablam için iyi bir oyun arkadaşı sayılmam galiba.
Hal böyle olunca, annem Asya ablam'la oynarken ben de şu beni zevkten delirten topla oynayıp durmuştum.
9 aylık fotolarımın arasında bir de buna rastladım. Bu üzerimde görmüş olduğunuz body'i İkuş teyzem anneme, annemin hamile olduğunu öğrenir öğrenmez hediye olarak almış. Kendisi ultrasondan bile önce cinsiyetimi tahmin eden ilk kişi olduğunu kanıtlamış.
Bir Ramazan bayramı sabahı babaannemlerde "Off Poyraz'cığım, hayat çok sıkıcı, sen de şöyle bir oturmayı öğrenseydin ne güzel oynardık" diye içimden geçirirken.
Bir de bayramda köyümüze gitmiştik, orada Yağmur abla'm yine bana aşırı şefkat gösterirken.
Şu büyükler ne tuhaf! Şurada kendi başına oturabiliyormuşum gibi fotoğrafımı çekmek için ne uğraşmışlardı. Birinde annemin kolu, diğerinde babamın ayağı derken helak olmuşlardı zavallılar.
"Kendi başıma oturabiliyorummuş gibi çek panpa!" pozum :)
Yürüteçle maceralarım bu ay da devam etmiş ama tehlikeli olmaya başlayınca fazla sürmeyecek şimdiden söyleyim.
Evimizin git gide bir kreşe benzemesi annemi çok üzüyordu.
Elbette ben de üzülüyordum bu duruma. Çünkü ev kreşe benzedikçe benim ilgimi çeken şeylerden biraz uzak kalıyordum.
9.ayda durumlar böyleydi. He unutmadan; beklenen dişleri bu ayın ortalarında çıkardım. Yalnız beklendiği gibi alttan değil, üstten çıkardım ben. Biraz aykırı bir kişiliğim var da ondan herhalde. Annem beni "Hügo" diye sevmeye başladı. Biraz komik duruyor galiba.
Nasıl olduğunu merak ediyorsanız alttaki videoda bu komik halimi görebilirsiniz.
İşte böyle... Sonraki aylarda görüşürüüüüz!
Merhaba, ben şu anda aslında yaşımı bitirdim. Ama annemin vakitsizliği yüzünden sizinle düzenli olarak buluşamıyorum maalesef. Malum araya tatil, doğum günü falan girdi ve annemin telaşı bu sebeplerle birazcık arttı ve bloga da vakit ayıramadı normal olarak.
Zaten annemin bu vakit sorunu oldum olası hep var; bir de tutturmuş ki "çalışacağım" diye sormayın. Neyse dedikoduyu bırakayım da 9. ay maceralarımı anlatmaya başlayım bir an önce, sırada daha 10 ve 11. aylar var.
Gördüğünüz gibi kıkır kıkır büyümeye devam ediyorum...
Fotoğraflardan anladığım kadarıyla, 9 aylıkken Aysel anneannem'lere gitmişiz orada da Asya ablamla oynamaya çalışmışız. Oynamaya çalışmışız diyorum çünkü fotoğraftan da anlaşılacağı gibi Asya ablamla bir iletişim problemi yaşıyoruz, e ben pek laftan anlamadığımdan dolayı Asya ablam için iyi bir oyun arkadaşı sayılmam galiba.
Hal böyle olunca, annem Asya ablam'la oynarken ben de şu beni zevkten delirten topla oynayıp durmuştum.
Bu ay havalar iyice güzelleşince biz de bayağı gezmelere gitmişiz. İşte bu da Çiğdem teyzem ve Defne ablamla florya'da buluşmamız.
Burada da annemle markete giderken... Annem bu fotoyu işte olan babama göndermişti.
Bir Ramazan bayramı sabahı babaannemlerde "Off Poyraz'cığım, hayat çok sıkıcı, sen de şöyle bir oturmayı öğrenseydin ne güzel oynardık" diye içimden geçirirken.
Bir de bayramda köyümüze gitmiştik, orada Yağmur abla'm yine bana aşırı şefkat gösterirken.
Şu büyükler ne tuhaf! Şurada kendi başına oturabiliyormuşum gibi fotoğrafımı çekmek için ne uğraşmışlardı. Birinde annemin kolu, diğerinde babamın ayağı derken helak olmuşlardı zavallılar.
"Kendi başıma oturabiliyorummuş gibi çek panpa!" pozum :)
Yürüteçle maceralarım bu ay da devam etmiş ama tehlikeli olmaya başlayınca fazla sürmeyecek şimdiden söyleyim.
Evimizin git gide bir kreşe benzemesi annemi çok üzüyordu.
Elbette ben de üzülüyordum bu duruma. Çünkü ev kreşe benzedikçe benim ilgimi çeken şeylerden biraz uzak kalıyordum.
9.ayda durumlar böyleydi. He unutmadan; beklenen dişleri bu ayın ortalarında çıkardım. Yalnız beklendiği gibi alttan değil, üstten çıkardım ben. Biraz aykırı bir kişiliğim var da ondan herhalde. Annem beni "Hügo" diye sevmeye başladı. Biraz komik duruyor galiba.
Nasıl olduğunu merak ediyorsanız alttaki videoda bu komik halimi görebilirsiniz.
İşte böyle... Sonraki aylarda görüşürüüüüz!
Maşallah ne güler yüzlü bebek. Hep böyle gülsün inşallah :-)
YanıtlaSil