Yasımız Var

Yaşamak her geçen gün zorlaşıyor. Eğer bir nebze vicdan sahibiysen, an geliyor ki aldığın nefesin utancın oluyor.

Hep duyduğum bir cümleydi: "İnsan hayatının çok ucuz olduğu bir ülkede yaşıyoruz" Fakat ne anlama geldiğini hiç bu kadar net görmemiş, hiç bu kadar net hissetmemiştim.

Üzülüyorum, kızıyorum, öfkeleniyorum haberleri, yorumları okudukça.  "Yas bile tutmayı beceremiyoruz. Nasıl bir millet olduk biz?" diye soruyorum kendime.

Sorulacak çok soru, verilmesi gereken de çok cevap var. Ama ne kurulucak herhangi bir cümle geride kalanları teselli etmeye yetecek, ne de akıtılan göz yaşları sayısından bile emin olamadığımız yiten canları geri getirecek...

Kelimeler anlamsız, açıklamalar ikna edici değil, resimler ise kömür gibi kapkaranlık...

Yorgunuz ve çok üzgünüz..

Cumhuriyet tarihimizin en kara lekesi, en iç acıtan katliamıdır bu yaşanılan, evet farkındayız... Hazmedilmesi güç, "olağan bir şey"miş gibi kabul edilmesi imkansız.

İyi koşullarda çalışılan; çocuğun çocuk, kadının kadın, insanın insan yerine konulduğu; herkesin adil bir şekilde yaşadığı bir ülke olamadığımız gerçeğiyle bir kez daha karşı karşıya kaldık, bunu da biliyoruz.

Dedim ya söylenmesi gereken çok şey var diye. Evet var, ama şimdi değil!

Yasımız var!