Eski, çok eski günlere daldım bu sabah. "acaba okullar tatil edilir mi, boşuna mı gidiyorum?" sorusu eşliğinde kararsız adımlarla okula gidip sonra haklı çıkmış olmama yarı üzülüp yarı sevinerek eve geri döndüğüm karlı bir sabaha gittim.
Evimizin sıcaklığını düşündüm sonra, annemin açtığı kapının ardından yüzüme vuran. Ve kaynağını yine annemin o öpülesi ellerinden alan mis gibi pişen yemeklerin kokusunu duydum adeta...
Çooook eskiydi hepsi... Sahi ne ara eskidi bunlar, ne ara o kadar eskilerde kaldılar? Ben ki; hala çocuk gibi hissediyorken ne ara bu kadar büyüdüm ya da öksüz kaldım böyle?
Küçük bir kız çocuğuyken ne ara anne oldum ben? Damla ne ara girdi hayatıma da hayatımın anlamı oldu birden bire? Ve annem ne ara çekip gitti ona ağır gelen bu dünyadan?
Peki ya şu an hayatımda olan bu insanlar, ne ara girdiler benim hayatıma? Ne ara en yakınlarım en uzakta, en uzaktakiler de en yakınımda oluverdi?
Hayat.... ne garip!
Evimizin sıcaklığını düşündüm sonra, annemin açtığı kapının ardından yüzüme vuran. Ve kaynağını yine annemin o öpülesi ellerinden alan mis gibi pişen yemeklerin kokusunu duydum adeta...
Çooook eskiydi hepsi... Sahi ne ara eskidi bunlar, ne ara o kadar eskilerde kaldılar? Ben ki; hala çocuk gibi hissediyorken ne ara bu kadar büyüdüm ya da öksüz kaldım böyle?
Küçük bir kız çocuğuyken ne ara anne oldum ben? Damla ne ara girdi hayatıma da hayatımın anlamı oldu birden bire? Ve annem ne ara çekip gitti ona ağır gelen bu dünyadan?
Peki ya şu an hayatımda olan bu insanlar, ne ara girdiler benim hayatıma? Ne ara en yakınlarım en uzakta, en uzaktakiler de en yakınımda oluverdi?
Hayat.... ne garip!
bu aralar kendime çok sık sorduğum sorular bunlar. evet ne ara 48 oldum. çok şükür güzel bir aileye sahip oldum ama daha kendi adıma şeyler yapacaktım. gitar çalmayı öğrenecek, mini bir belgesel çekecektim. lisan öğrenemedim gitti ya . en çok buna yanıyorum.
YanıtlaSilHiçbir şey için geç sayılmaz Taner Koç, yeter ki zaman bizden yana olsun, ama çok zalım:)
SilAhh canımmm hayat öyle bir akış sunuyor ki yaşadıklarına inanamıyor insan
YanıtlaSilEvet, maalesef öyle oluyor...
SilHayatın akışında ben de sık dönüp bakar oldum tükenen yıllara, eriyip gidiyor.
YanıtlaSilNe diyelim Beyaz Yakalı? Hayat işte...
SilBir tek sen değilsin, aynışeyleri ben de
YanıtlaSilçokca hissediyorum. nasıl geçti bunca zaman, nerede
kaldı çocukluğum, hatıralar hatıralar. şimdi koskocaman bir yetişkinim ama hiç böyle hissetmiyorum.
Belki de içimizdeki o hiç büyümek istemeyen çocuğun suçudur tüm bunlar Buket.
Silay kıyamaaaam hayat işte buuuu :)
YanıtlaSilEvet hayat...
SilZaman çok çabuk geçiyor Dilek, tatil beklentisi de çok güzel bir beklentidir. Bu arada Meydan okuma yazı dizimi okumak üzere sizi blogumda ağırlamaktan şeref duyacağım.
YanıtlaSilPek tabii :)
SilKim geçmişe özlem duymuyor ki her geçen gün daha çok izliyor insan geçmişi
YanıtlaSilEvet çok haklısın. Sanırım kayıplarımız arttıkça biz de geçmişe daha çok özlem duyuyoruz, ondan...
Sil